Η οστεοπόρωση είναι μια νόσος που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, γυναίκες και άνδρες, ενώ είναι υπεύθυνη για περισσότερα από τα μισά κατάγματα των ενηλίκων. Το άσχημο με τη νόσο αυτή είναι ότι συνήθως δεν γίνεται φανερή μέχρι να συμβεί το κάταγμα.
Η οστεοπόρωση έγινε το κυρίαρχο θέμα τα τελευταία χρόνια λόγω της επιμήκυνσης του προσδόκιμου ζωής. Η αντιμετώπιση της βελτιώνει την ποιότητα ζωής και μειώνει το κόστος αντιμετωπίσεως καταγμάτων λόγω της παθήσεως.
Τι είναι η οστεοπόρωση;
Η οστεοπόρωση ορίζεται σαν ελαττωμένη οστική πυκνότητα και το πιο συχνό επακόλουθο είναι το κάταγμα, που πιο απλά είναι η απώλεια ασβεστίου από τα οστά είναι βαθμιαία από ένα σημείο και μετά η πιθανότητα κατάγματος αυξάνει. Η οστεοπόρωση μετά την εμμηνόπαυση είναι παράγων μείζονος σημασίας για τη δημόσια υγεία σε ανεπτυγμένες χώρες.
Το πλείστον των γυναικών της Καυκασίας φυλής που ανήκουμε κι εμείς και των λαών της Ανατολής, τελικά εμφανίζουν ένα οστεοπορωτικό κάταγμα μέχρι την ηλικία των 70 χρόνων.
Τα κλασικά είναι εκείνα της σπονδυλικής στήλης, του ισχίου, της πηχεοκαρπικής, των πλευρών, της λεκάνης και του βραχιονίου.Η συχνότητά τους αυξάνεται συνεχώς καθώς οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση ζουν όλο και περισσότερο. Τα οστεοπορωτικά κατάγματα έχουν μεγάλη θνησιμότητα (κατάγματα του ισχίου).
Στην Αγγλία περισσότεροι από 14 θάνατοι την ημέρα οφειλόμενοι στην οστεοπόρωση θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί και τριπλάσιος αριθμός στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ασθενείς με κάταγμα του ισχίου καταλαμβάνουν πάνω από 10% των κλινών όλων των ορθοπεδικών και τραυματιολογικών ασθενών.
Το συνολικό κόστος υπολογίστηκε σχεδόν σε 7 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο στις ΗΠΑ.
Δύο βασικοί παράγοντες καθορίζουν την εμφάνιση ή μη της οστεοπόρωσης:
- Το μέγεθος της οστικής μάζης κατά την ενήλικα ζωή και
- Ο ρυθμός της μετέπειτα απώλειας. Η οστική μάζα που φθάνει το μέγιστον πριν την ηλικία των 30 καθορίζεταιαπό γενετικούς παράγοντες.
Υπάρχει φυλετική διαφορά στην οστική πυκνότητα. Όπως, για παράδειγμα, στους έγχρωμους της Καραϊβικής είναι πιο αυξημένη από ό,τι στις άλλες φυλές. Οι κόρες των οστεοπορωτικών γυναικών φαίνεται να είναι ακόμη πιο ευπαθείς. Η δύσκολη διάγνωση εμποδίζει τη θεραπεία
Τύποι Οστεοπόρωσης
Υπάρχουν δύο τύποι οστεοπορώσεως: ο τύπος Ι που σχετίζεται με την εμμηνόπαυση (σταμάτημα της λειτουργίας των ωοθηκών) και προκαλεί κατάγματα της πηχεοκαρπικής και της σπονδυλικής στήλης και ο τύπος ΙΙ σε ηλικιωμένα άτομα που προκαλεί κατάγματα του ισχίου.
Παράγοντες με μικρότερη επίδραση είναι η κατανάλωση αλκοόλ, καφέ και το κάπνισμα. Η οστεοπόρωση πλήττει πιο συχνά τις γυναίκες και συγκεκριμένα μια στις τέσσερις αλλά υπάρχει και στους άνδρες σε μικρότερο, όμως, ποσοστό δηλαδή σε έναν στους έξι μετά την ηλικία των 60 χρόνων.
Στην εγκατεστημένη οστεοπόρωση ο ρόλος της διατροφής είναι μικρή σημασίας, ενώ κατά τη διάρκεια της αναπτύξεως του σκελετού η καλή διατροφή είναι ουσιώδης.
Τα παιδιά της σχολικής ηλικίας που τρέφονται με γαλακτερά γίνονται ψηλότερα από τα συνομήλικά τους που τα έχουν στερηθεί.
Διατροφή & Οστεοπόρωση
Μπορούμε να εμποδίσουμε την οστεοπόρωση, αν καταφέρουμε να πετύχουμε κατά την παιδική ηλικία της μεγαλύτερη οστική μάζα, ώστε κι αν αργότερα υπάρξει απώλεια να μην καταλήξει σε οστεοπόρωση.
Οι παράγοντες που συντελούν στην εμφάνισή της είναι κληρονομικοί, ορμονικοί, μηχανικοί και εξαρτώμενοι από τη διατροφή.
Κάποτε τα παιδιά στην Αμερική έπιναν γάλα με την τροφή αλλά τώρα δυστυχώς, αντικαταστάθηκε με Coca-Cola ή άλλα ποτά.
Αυτό και μόνο προδιαθέτει μετέπειτα για οστεοπόρωση. Η ποσότητα του ασβεστίου στα παιδιά τα χρόνια της ανάπτυξης πρέπει να είναι τουλάχιστον 1.500mgr. ημερησίως. Η σωματική άσκηση είναι ο κύριος παράγων για υγιή σκελετό, που όμως, επειδή τα παιδιά παρακολουθούν τώρα πολλή τηλεόραση ή κάθονται μπροστά στα computers δεν ασκούνται όπως παλιά και γι’ αυτό θα καταλήξουν σε γενιές ατόμων πολύ επιρρεπείς στη νόσο.
Διάγνωση
Η καλή κλινική εξέταση του ατόμου από το γιατρό και η μέτρηση της οστικής πυκνότητας με τα σύγχρονα μηχανήματα που διαθέτουμε συντελούν στην έγκαιρη διάγνωση μετά την εμμηνόπαυση.
Δυστυχώς, η οστεοπόρωση συνήθως δεν γίνεται φανερή μέχρι να συμβεί το κάταγμα. Υπάρχουν πολλών ειδών θεραπείες με ασβέστιο, φθόριο, οιστρογόνα, καλσιτονίνη, διφωσφορικά και αυτό που γίνεται πάρα πολύ λόγος τελευταία και είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό, η ενδοφλέβια χρήση Aclasta μια φορά το χρόνο.
Η οστεοπόρωση είναι μια νόσος που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, άνδρες και γυναίκες, ενώ είναι υπεύθυνη για περισσότερα από τα μισά κατάγματα των ενηλίκων.
Όμως, το ρίσκο του κατάγματος είναι δύο με τέσσερις φορές μεγαλύτερο στις γυναίκες. Ο ρυθμός των καταγμάτων ελαττώθηκε σημαντικά με τη θεραπεία ενός χρόνου.
Έχοντας υπόψη μας όλα τα παραπάνω και ακριβώς επειδή η λύση υπάρχει με την αποτελεσματική θεραπεία αναρωτιέται κανείς, υπάρχει άτομο που θα έλεγε όχι σε ένα καλύτερο αύριο για το υπόλοιπο πάνω από ένα τρίτο της ζωής του;
